KategoriaPORADY

Adaptacja dziecka w przedszkolu

marzec 9, 2018 Wyłączono przez admin

Dziecko będzie sobie lepiej radzić w przedszkolu, gdy w domu ma uregulowany tryb dnia. Istotne jest, na przykład, by dziecko nie kładło się za późno i nie szło do przedszkola śpiące. Rano warto wstać i obudzić dziecko na tyle wcześniej, by nie trzeba się było spieszyć. Spokojnie móc się umyć, ubrać,zjeść, bez pośpiechu wyjść z domu. Dobrze jest mieć zakładkę czasową na niespodziewane zdarzenia – na przykład gdy dziecko chce się przebrać, bo ubranie je „drapie”, itp. Nerwowość rodziców z całą pewnością udzieli się dziecku, któremu i tak towarzyszą silne emocje. Zwłaszcza w pierwszych dniach. Dobrze jest ubierać dziecko do przedszkola w wygodne ubranka, w których swobodnie się czuje i które w miarę łatwo się zakłada.Dobrze powiedzieć przedszkolakowi, kto i kiedy po niego przyjdzie. Najlepiej określić porę przyjścia po dziecko w odniesieniu do jakiegoś stałego punktu dnia – np. powiedzieć, że zaraz po obiedzie. Niezmiernie ważne jest, by o określonej poprzez rzeczywiście po dziecko przyjść.Warto pozwolić dziecku na zabranie do przedszkola ulubionej Przytulanki –czegoś, co pozwoli mu przetrwać rozłąkę.W przedszkolu nie należy przedłużać rozstania. Najlepiej ucałować dziecko na pożegnanie, przypomnieć, kiedy się po nie przyjdzie, i przekazać je nauczycielce. Jeżeli dziecko płacze przy rozstaniu – nie zakazujmy mu tego i nie wyśmiewajmy jego łez. Dziecko ma prawo płakać, sytuacja jest dla niego trudna, a my nie powinniśmy temu zaprzeczać.Nigdy nie straszmy dziecka przedszkolem. Dziecko powinno sobie kojarzyć przedszkole jako przyjazne miejsce, a nie takie, do którego chodzi się za karę albo w którym czeka je coś przykrego.

  1. Nie przeciągaj pożegnania w szatni. Pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź,przekazując maluszka nauczycielce.
  2. Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu. Jeśli zrobisz to choć raz,będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.
  3. Nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz. Kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać ku maleńki prezent, ale nie może to być forma przekupywania,lecz raczej nagrody. Z czasem ten bodziec stanie się zbędny.
  4. Kontroluj, co mówisz. Zamiast: „już możemy wracać do domu”, powiedz: „teraz możemy iść do domu”. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie negatywny wydźwięk.
  5. Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu – to powoduje niepotrzebny stres.
  6. Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata lub inna osoba, która zna twoją pociechę.
  7. Staraj się określać, kiedy przyjdziesz po dziecko, w miarę dokładnie. Nie mów„przyjdę, kiedy skończę pracę”, ponieważ dziecko nie wie, o której godzinie rodzice kończą pracę. Lepiej powiedzieć: „odbiorę cię z przedszkola po obiedzie”. Jest to dla dziecka dobra miara czasu, gdyż wie, kiedy są posiłki. Najważniejsze jest to, by DOTRZYMYWAĆ SŁOWA!
  8. Nie okazuj negatywnych emocji: nie płacz, nie wracaj pod drzwi, gdy słyszysz, że twoja pociecha płacze. Takie zachowania u dziecka rozpoczynającego dopiero funkcjonowanie poza środowiskiem rodzinnym są zupełnie normalne! Kiedy jednak zobaczy, że rodzic czuje się niepewnie, pozostawiając je w przedszkolu, będzie miało wrażenie, że dzieje się coś złego, a to spotęguje jego stres.
  9. Każde dziecko uspokaja się w zasadzie od razu po zamknięciu drzwi do Sali, ponieważ absorbują je nowi koledzy i wielość zabawek. A życzliwa i uśmiechnięta pani zawsze przytuli, weźmie na kolana i uspokoi, zajmując jego uwagę czymś miłym i pozytywnym.
  10. Tłumacz dziecku, że reguły obowiązujące w przedszkolu są dobre. Dzieci lubią, gdy ich świat jest uporządkowany i ma swoją harmonię. Brak zasad i wymogów ze strony nauczycielki sprawia, że maluch odczuwa chaos, a to powoduje brak poczucia stabilności i bezpieczeństwa w nowym miejscu.
  11. Wszystkie wątpliwości lub pytania kieruj do nauczycielki. To osoba, która spędza z dzieckiem większość dnia, więc doskonale je zna i jest kompetentna w swoim zawodzie. Na pewno uzyskasz pomoc i osiągniesz porozumienie. Dziecko, widząc, że rodzice rozmawiają z nauczycielką, czuje się bezpieczne.

PAŃSTWA MALUCH JEST GOTÓW

Kilkulatek właśnie wkroczył w wiek, kiedy bardzo potrzebuje kontaktów z rówieśnikami, przedszkole to dla niego, naprawdę, doskonałe rozwiązanie.

PRZEDSZKOLAKI TO SZCZĘŚCIARZE

Jasne, że nowe miejsce i sytuacje to dla malca duże wyzwanie. Ale takich wydarzeń czeka go w życiu mnóstwo. Jeśli już teraz ma szansę się z nimi zmierzyć, to z następnymi będzie sobie radził jeszcze lepiej i wyrośnie na otwartego, pewnego siebie człowieka.

WIĘKSZOŚĆ DZIECI LUBI CHODZIĆ DO PRZEDSZKOLA

Z Państwa maluchem też tak będzie, przekonacie się. Maluch w wieku 3 lat powinien :

  1. Samodzielnie korzystać z toalety (znać zakres czynności, począwszy od prawidłowego korzystania z toalety, poprzez spłukiwanie wody, na umyciu rąk skończywszy).
  2. Samodzielnie zjadać posiłki (posługiwać się łyżką, widelcem i korzystać z kubeczka).
  3. Samodzielnie ubierać przynajmniej część garderoby (dziecko nie musi odróżniać prawej skarpetki od lewej ani samodzielnie wciągać rajstop, ale powinno umieć założyć koszulkę, sweter, spodenki lub spódniczkę – w bardziej skomplikowanych czynnościach z pewnością na początku dzieci mogą liczyć na pomoc ze strony nauczycielki.
  4. Samodzielnie sygnalizować swoje potrzeby i potrafić wykonać polecenia dorosłych(dziecko musi umieć powiedzieć nauczycielce lub innej dorosłej osobie, że np. coś je boli, chce się napić, poprosić o zabawkę; powinno też posiadać umiejętność wykonywania prostych poleceń typu: sprzątnij zabawki, poukładaj książki, usiądź przy stoliku).
  5. Posługiwać się słownictwem odpowiednim do wieku (trzylatek powinien znać około tysiąca słów, czyli zarówno rozumieć ich znaczenie, jak i posługiwać się nim w wypowiedziach; powinien posługiwać się zdaniami prostymi oraz umieć opowiedzieć w kilku słowach, np. o kotku).
  6. Potrafić posprzątać po sobie miejsce pracy i zabawy (dziecko zaczynające chodzić do przedszkola powinno znać obowiązujące zasady współpracy z rówieśnikami –powinno wiedzieć, że wszystkie dzieci sprzątają po wspólnej zabawie, że dobrze jest pomóc koledze, że zabawki lub przedmioty, których używało, powinno sprzątnąć i odłożyć na miejsce i nie powinno liczyć na to, że ktoś je wyręczy